Dag 2: Montreal

Op het moment dat ik deze blog schrijf, zit ik in de bus naar mijn volgende bestemming: Toronto. Met een dubbel gevoel verlaat ik Montreal. Ik heb er enorm zin in om de volgende bestemmingen te ontdekken. Tegelijkertijd vind ik het jammer om Montreal achter te laten. Wat ben ik al van deze stad gaan houden na 1,5 dag. Het leuke hostel waar ik verbleef - en alle leuke mensen die ik daar heb ontmoet - hebben hier zeker aan bijgedragen. Gelukkig is het nog geen vaarwel, want de laatste dagen van mijn reis zal ik terugkeren naar hetzelfde hostel in Montreal.

In 1,5 dag heb ik al veel kunnen zien van de stad. De eerste avond heb ik genoten van een wandeling in Mount Royal Parc. Vanuit het park heb je een prachtig uitzicht op de stad. De ondergaande zon maakte het plaatje nóg mooier. Na de wandeling heb ik een locale lekkernij gegeten: een bagel met gerookt vlees. Ik heb de avond afgesloten met drankjes en veel gezelligheid in de bar van het hostel. We speelden beerpong en hebben veel gekletst. Nieuwe mensen leren kennen kostte me hier totaal geen moeite, aangezien bijna iedereen wel open stond voor contact. Ik was al bijna 24 uur wakker, maar leefde daardoor wel meteen in de nieuwe tijdzone.

Op dag 2 ben ik met een Canadees, die ik ken van het hostel, de stad in gegaan. Hij woont in Toronto en was een weekendje weg in Montreal. We zijn naar de oude haven geweest, waar we startten met een kop koffie. Vervolgens liepen we langs het water en hebben we een labyrint bezocht die we toevallig tegenkwamen.

Het was een warme dag, zo'n 27 graden. Als lunch haalden we een Chinese crêpe in Chinatown en we liepen langs de Canadese Notre-Dame, een kopie van de Parijse variant. Tot slot bezochten we de wijk 'Le Plateau', die een alternatieve uitstraling had door onder andere de vele vintage winkels en street art.

Behalve een leuk gezelschap, heb ik veel interessante informatie ontvangen van Adrian. Hij wist veel te vertellen over de Canadese cultuur. Het viel mij bijvoorbeeld op dat de auto's aan de voorkant geen kentekenplaat hebben in Montreal. Het schijnt dat de regels hiervoor per staat worden bepaald. In regio Quebec - waar Montreal onder valt - is een kentekenplaat aan de voorkant van de auto niet nodig. In de staat Ontario - waar bijvoorbeeld Toronto onder valt - hebben de auto's wel aan beide kanten een kentekenplaat. En deze zien er ook nog eens anders uit. Ook heb ik begrepen dat Canada zeer strenge winters kent. Over 2 maanden is het hier zo'n 50 graden kouder!

Nadat ik afscheid had genomen van Adrian, ben ik nog naar een Poutine shop geweest. Poutine is een bekend gerecht in Montreal, namelijk frietjes met jus en een soort brokkelkaas eroverheen (dit is de klassieke variant, door de jaren heen zijn er veel andere varianten bedacht). Ik eet graag frietjes, maar hier moest ik wel even aan wennen.

Ook de tweede avond heb ik afgesloten met een drankje in de hostel bar. Ditmaal met het spel 'Cards Against Humanity', samen met nieuwe gezellige mensen. Het was een geweldige tijd. Tot later, Montreal!